سرکوب نیاز جنسی زنان ایرانی توسط خودشان

87درصد زنان اعلام می کنند تقریبا" هیچوقت در روابط زناشویی پیش قدم نمی شوند و 3/52 درصد اظهار می کنند ابراز نیاز جنسی زن کاری ناشایست است و 34 درصد می گویند حتی در صورت تمایل نباید زن شروع کننده باشد.

این درحالی است که میل جنسی در طول دوره ماهیانه متفاوت است. بطور مثال در موقع تخمک گذاری و قبل از عادت ماهیانه تمایل به برقراری ارتباط جنسی بیشتر است.

 وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی به ارگاسم نرسیدن زنان را 5/23 تا 43 درصد و نرسیدن به فاز تحریک را 7/14 درصد اعلام کرده است.  درحالی  که تحقیقات در شمال و شرق تهران نشان میدهد که میزان به ارگاسم نرسیدن در جامعه از حداقل 8/62 درصد تا 5/85 درصد در تغییر است.

از آنجا که بین رضایت جنسی با رضایت زناشویی و اعتماد به نفس ارتباط نزدیک وجود دارد و زنان، کمتر درباره این گونه مسایل به گفتگو می پردازند بنابراین رضایت جنسی در آنان بدون درمان می ماند.
گفتنی است 2/85 درصد زنان نسبت به رابطه جنسی نگرش مثبت دارند .یعنی آنرا به عنوان نیاز بیان می کنند ! اما نحوه برخورد با آن را نمی دانند و در صورت وجود مشکل به مراکز بهداشت مراجعه نمی کنند . مراجعه آنان به این مراکز تنها در قالب خارش ، ترشحات زیاد و درد در ناحیه پایین شکم بیان می شود.
تمایل جنسی از دوران بلوغ تا مرحله میانسالی افزایش می یابد که اوج آن در سن 30 سالگی است . در ضمن با افزایش طول مدت ازدواج و تعداد فرزندان میزان رسیدن به ارگاسم کمتر می شود. همچنین سطح وضعیت رفاهی زندگی در رسیدن به ارگاسم تاثیر مستقیم دارد.
در پایان به این نکته توجه می شود که در شروع حاملگی به دلیل نداشتن  ترس از ایجاد بارداری ، ارگاسم و تحریک بیشتراست ؛ اما با افزایش سن حاملگی به لحاظ ترس از آسیب به جنین کمتر می شود.

 " گیتی ازگلی " ، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی که این مطالب نتایج تحقیقات اوست پیشنهاد می کند :‌" با توجه به وضعیت و اهمیت خانواده در جامعه ایران و این که رفع نیازهای مشروع با توجه به اعتقادات ایرانیان باید در چارچوب خانواده و به شکل صحیح صورت گیرد آمار نسبتا" بالای مشکل به ارگاسم نرسیدن ، باید نکته درخور تاملی برای برنامه ریزی مسئولان در جهت رفع خلاء موجود در آموزش روابط زناشویی قبل از ازدواج باشد. "